Bucketlist 2016

Vol goede moed maakte ik eind 2015 een bucketlist voor 2016. Terwijl ik het lijstje en bijbehorende moodboard maakte voelde ik de enorme spanning om dit aan te gaan. Omdat ik kampte met een angststoornis vond ik het heel eng om uit mijn comfortzone te stappen. Mijn angststoornis heeft mij zo klein gemaakt dat ik er echt uit wilde stappen. Niet uit het leven, maar uit die domme angststoornis van mij. Het moest weg. Het hield mij zo erg tegen om dingen te doen die mij leuk leken. Vroeger had ik zoveel meer lef en doordat ik zoveel angst had durfde ik gewoon niets meer. Op straat zijn was voor mij soms al erg moeilijk.

Vol goede moed maakte ik eind 2015 een bucketlist voor 2016. Terwijl ik het lijstje en bijbehorende moodboard maakte voelde ik de enorme spanning om dit aan te gaan. Omdat ik kampte met een angststoornis vond ik het heel eng om uit mijn comfortzone te stappen. Mijn angststoornis heeft mij zo klein gemaakt dat ik er echt uit wilde stappen. Niet uit het leven, maar uit die domme angststoornis van mij. Het moest weg. Het hield mij zo erg tegen om dingen te doen die mij leuk leken. Vroeger had ik zoveel meer lef en doordat ik zoveel angst had durfde ik gewoon niets meer. Op straat zijn was voor mij soms al erg moeilijk.

De eerste belangrijke stap voor mij in 2016 was om niet meer zo bang en verlegen te zijn en besloot dus te gaan vloggen. Ik was tijdens het thuis zitten een beetje verslaafd geraakt aan het kijken van vlogs. En de prachtige Monica Geuze stond bij mij op nr1. Nu is dat natuurlijk Nienke Plas. Heerlijk om naar te kijken. Ik wilde gaan groeien, maar jezus, wat vond ik dat eng. En jezus wat was ik irritant. Wel, niet, bang, wat gaan mensen denken, misschien moet ik het niet doen blablabla. Social media is ook zo eng en nep. Filmpjes maken deed ik maar al te graag, maar het idee dat ik ze nu online wilde gooien vond ik erg spannend. Dat mensen zouden horen hoe emotieloos ik eigenlijk klink als ik praat. Schaamteloos filmpjes droppen op YouTube. Mijn eigen kanaal. Bijna MTV. Moeilijk hoor, praten tegen je camera en de wereld laten zien waar je je mee bezig houd. Zo openbaar.

Maar ik deed het wel *geeft schouderklopje*. En wat was dat een leuke ervaring. De reacties die ik kreeg vond ik erg leuk. Om precies te zijn heb ik 10 filmpjes geplaatst. Goed toch? Na 6 maanden dacht ik om even te gaan stoppen met vloggen omdat ik even uit balans raakte, want mijn kleine vent lag in het ziekenhuis. Tot op de dag van vandaag heb ik nog geen nieuwe vlog online gegooid. Wie weet komt dat nog.

In 2016 heb ik ook mooie vriendschappen gebouwd en mooie mensen ontmoet. Wat ik niet durfde te hopen, omdat ik zo geïsoleerd leefde. Hoe fijn is dat? (In koor: “Heel fijn!”).

Op mijn lijstje stond natuurlijk ook (je raadt het al) het verliezen van mijn overtollige kilo’s. Tijdens de zwangerschap kwam ik niet veel aan en paste bijna alles nog, maar de depressie na de bevalling heeft mij flink wat kilo’s gekost. En die ben ik bijna kwijt. Hoera! Tijd voor taart.

Natuurlijk waren er meer dingen op mijn lijst die ik had opgeschreven en ik kan ze voor een groot deel van mijn lijstje afvinken. *geeft nog een schouderklopje* Nu zitten we in de 12de maand van 2016, bekijk ik welke ik allemaal mee moet nemen naar 2017 en denk ik na wat mijn volgende doelen voor 2017 zullen zijn.

Maak jij weleens een moodboard om je doelen te behalen? Of een bucketlist? Of eentje voor het nieuwe jaar? Let me know!

xoxo MimiRose