Auditie

Nee, ik ga het niet hebben over de best bekeken NL soap met Ludo, Nina en Baydar. Dit gaat over heel iets anders.

Zo lief en vrolijk als hij kan zijn heeft meneertje af en toe zijn buien. Net als ik en ieder ander. Dat mag. Dat is ook niet zo erg toch?

Drama bij de kassa van de welbekende blauw witte supermarkt. Het kleine mini mensje van bijna 100 cm leek te grommen tegen Superman. Net een kleine leeuw in de Beekse Bergen. Ik kreeg het heet en kon wel janken. Dit was de eerste keer dat Yoji zich zo gedroeg. Zijn drama leek wel een auditie voor GTST voor het kind van Bing. Tijdens zijn theatrale gedrag hoopte ik zo dat hij niet op de grond zou liggen en zou gaan drammen. Altijd als ik zulke kindjes zag had ik medelijden met de moeder, vader en het kind. Gelukkig wist Yoji dat op de grond liggen een no-go was en hield hij zijn kleding schoon. De kassière die zich geen houding wist te geven terwijl Yoji veranderde in een kleine leeuw en ons niet durfde aan te kijken bij het vragen of we pannenzegels wilden. Al die, voor mijn gevoel ongeduldige mensen achter in de rij en om me heen die me aanstaarden.

Mama was niet meer lief. Mama was niet meer Yoji’s beste vriend. Papa is niet lief. Papa is stout. Ik werd geschopt door maatje 23,5 en geslagen omdat meneertje met zijn eigen centjes wilde betalen en ik het dit keer eens was met Superman en niet met Yoji. Centjes die hij van oma had gekregen omdat hij niet met haar mee kon in het vliegtuig. Om drama te voorkomen troostte oma hem met een flink papiertje in zijn handen gedrukt. “Ga maar chocolade kopen.”.

Dit was dan ook de laatste aflevering van Goede Tijden, Slechte Tijden met Yoji in de hoofdrol. Ik ga nooit, maar dan ook nooit meer naar de supermarkt met Yoji. Zeg ik nu. 

xoxo MimiRoase